Zamek rodu Isilme

Rivellien

Przestań! *ryknęła w jej kierunku* Jeden kot na sali wystarczy, przy większej ilości robi się niebezpiecznie! A blizny możesz mieć, ale do mnie potem nie przychodź. Pff.

Mea Isilme

-Złość piękności szkodzi- podeszła do niej i wystawiła w jej stronę draśnięty policzek

Rivellien

Jak się ją posiada. *powiedziała i przejechała opuszkami palców po drapnięciu. "Zmyła" ranę niepozostawiając po niej śladu.*

Mea Isilme

-Dziękuje- usiadła na najbliższym fotelu posyłając ciotce pełne wdzięczności spojrzenie

Draugur. · Gość

*śmiał się cicho pod nosem*co masz na myśli mówiąc innych kotów?*kotka wyskoczyła z jego rąk podeszła do Mey i spojrzała na nią przechylając lekko główke i przy tym miałcząc*

Rivellien

[Odmienia się Mei o ile dobrze pamiętam.]

O to na przykład, *wskazała kotkę* Kontra trochę większe i białe.

Draugur. · Gość

większe możę i tak ale tylko wtedy kiedy jest w tej postaci*uśmiecnał siękotka podeszła do riv i zaczeła się ocierać o jej nogi*

Rivellien

Nie zakładałabym się. *uklękła i poczęła warczeć na zwierzątko*

Draugur. · Gość

*kotka spojrzała na nia a jej oczy zrobiły sięczerwone*
na twoim miejscu bym tego nie robił coś mi się wydaje że nie polubicię się z moim kotkiem

Rivellien

Nie lubię kotów, oprócz swojego. *Warknęła i otrzepała się z włosów Kass, które przez przypadek upuściła.*

Draugur. · Gość

to nie jest do końca prawdziwy kot *uśmiechnął się tajemniczo* moge zapalić czy nie zabardzo *zapytał*

Rivellien

Palenie szkodzi Tobie i osoba w Twoim otoczeniu. *Powiedziała i z dzikim błyskiem w oku popatrzyła na kota i uśmiechem szaleńca na twarzy. Słowa "nie zwykły kot" nie zachęciły jej bynajmniej do przyjaźni z nim, wyglądała raczej jak by chciała go kopnąć ( z pół - obrotu).*

Draugur. · Gość

mi tam nic jużbardziej nie zaszkodzi ale nie będę szkodził wam *spojrzał na kota* jak cesz mu coś zrobić to prosze bardzo tylko ja nie będę odpowiadał jak potem będzie wyglądała twoja twarz *uśmiechnał zdejmując kaptur od płaszcza z głowy*

Rivellien

*Uśmiechnęła się i machnęła ręką.* Nie martwię się o twarz, nie ma w niej nic szczególnego, a do Estę nie modle się bez powodów.

Assire I. Sabretooth

Assire i Czarnopióry spojrzeli z politowaniem na kicię. Kruk gdyby mógł ryknąłby szalonym śmiechem
- Panie, Czarnopióry dał już sobie radę z Jormungandem, Czarownicą Morską, hordą pijanych piratów, wilkami i orkiem. Choćby ten kotek był Majarem w przebraniu, i tak nie ma szans.