Zamek rodu Isilme

Assire I. Sabretooth

*jedna z głównych odnóg wielkiej Alei Wierzbowej zaprowadziła cię wprost do wielkiego pomnika przedstawiającego wilka i wojownika, wykutych z białego marmuru. Pomnik zewsząd otaczały bogato zdobione lampiony, stuletnie dęby i lipy, wielkie, dzikie krzaki róż i starannie wypielęgnowane białe lilie. Jeśeli ktoś zadał sobie trud, by podejść i przeczytać tabliczkę pod pomnikiem, przeczytał następujące epitafium:

Agaaldzie

Bohaterze
Uczniu
Przyjacielu
Bracie
Wuju

Opuściłeś nas, zostawiając po sobie nikłe wspomnienia
Chociaż dobrze wiedziałeś, że żadne wspomnienie nie sprawi, że zniknie ból,
który został nam po twej stracie.
R.I.P

Isilme

uszanuj ciszę tego miejsca, przepełnionego tęsknotą, bólem i wspomnieniami*

Kalian

*podszedł do pomnika i zostawił sztylet, prawdopodobnie pamiątkę rodzinną kuzyna*

Assire I. Sabretooth

*Wyszła zza dębu, mierząc Kaliana nieodgadnionym wzrokiem. W końcu zwróciła oczy na sztylet, uśmiechnęła się lekko i zaklęciem umieściła sztylet w pysku wilka. *

Rivellien

*podeszła do nich i popatrzyła na pomnik* Assire sądzisz, że tak jest lepiej?

Assire I. Sabretooth

Tak. *powiedziała krótko* Ewentualnie możemy umieścić sztylet w obroży wilka albo w jakimś honorowym miejscu, ale nie może tak leżeć.

Rivellien

Może niech Kalian zdecyduje. *zaproponowała*

Mea Isilme

*widać było że po raz kolejny Mea próbuje odgrzebać w swoich wspomnieniach postać Agaalda, o którym tak dużo dobrego mówiło się w jej domu, niestety niepamiętała go ze swojego dzieciństwa*

Assire I. Sabretooth

Dobrze. *Assire pamiętała. Niewyraźnie, ale jednak. I to cholernie bolało.*

Raven Isilme

*Spadła a drzewa i z przerażeniem pomyślała, że jeszcze nigdy jej się to nie zdarzyło*

Rivellien

Raven! *podbiegła do siostry* Jesteś cała?

Raven Isilme

Jak zawsze...jeeej*Zamrugała oczami*

Mea Isilme

Koty zawsze spadają na cztery łapy..*powiedziła zamyślona*

Raven Isilme

*Kruk usiadł jej na ramieniu, jakby chąc ją pocieszyć*

Assire I. Sabretooth

*spojrzała na kruka, jakby nakazując mu ciszę. Bezwzględną.*

Raven Isilme

*Kruk od początku, nie wydał z siebie żadnego głosu*